Koło Rowerowe

„Za wychowawcą sportowcem – chłopcy pójdą w ogień, darzą go szacunkiem, uznaniem, przywiązaniem, zrobią dla niego o wiele więcej niż dla każdego innego człowieka.”

S. Jedlewski

Turystyka i rekreacja to formy działalności zawierające wyjątkowo dużo możliwości oddziaływania wychowawczego na dzieci i młodzież w szczególności niedostosowanej społecznie. Rozbudzają zainteresowania, poszerzają horyzonty myślowe, wytwarzają nawyk czynnego, kulturalnego, a zarazem twórczego spędzania czasu wolnego.

Wycieczki zaspokajają różnorodne potrzeby młodego pokolenia. Kształtują takie składniki osobowości jak: stosunek do świata wartości, społeczeństwa, drugiego człowieka, samego siebie, świata kultury i przyrody.

Zdobywanie wiedzy w trakcie wycieczek daje okazję do rozwoju różnorodnych zainteresowań i zamiłowań, wdraża do racjonalnego i kulturalnego organizowania i spędzania wolnego czasu, wiąże naukę z życiem i realizuje postulat wielostronnego nauczania i uczenia się. Ruch na świeżym powietrzu wpływa dodatnio na wzrost i rozwój organizmu ludzkiego. Wycieczki zapobiegają hipokinezji – chorobie wynikającej z niedostatku ruchu, na którą coraz częściej zapada młodzież, zwłaszcza ta siedząca przy komputerach.

Program ten kieruję do uczniów naszego AMOW PODZAMCZE, dając tym samym możliwość aktywnego spędzenia czasu w plenerze, wśród pięknych krajobrazów naszego regionu, w gronie kolegów. Dokumentowanie sytuacji związanych z realizacja programu umożliwi zaś świadome posługiwanie się środkami i narzędziami technologii informacyjnej oraz korzystanie z różnych źródeł wiedzy, gromadzenie, porządkowanie i selekcjonowanie informacji.

Przewiduję realizację treści programu w ramach godzin do dyspozycji wychowawcy, na zajęciach oraz działalności pozalekcyjnej.

Sport i rekreacja są kluczowymi elementami życia społecznego. Dając zdrowie, radość i rozrywkę równocześnie pozwalają walczyć z zagrożeniami dzisiejszej cywilizacji – alkoholem, narkomanią, przemocą, itp. Są niezastąpionym narzędziem wychowawczym i ważnym środkiem w procesie resocjalizacji nieletnich. Dobrze zorganizowane zajęcia sportowe i rekreacyjne mają szereg walorów resocjalizacyjnych. Rozładowują napięcie psychiczne ruchowe, redukują lęk, wzmacniają mechanizmy kontroli, co pozwala podopiecznym lepiej przewidzieć konsekwencje swoich czynów, przyczyniają się do wzrosty uspołecznienia przez zdobywanie indywidualnych i zbiorowych sukcesów. Główne cele zawarte w resocjalizacji przez sport winny zakładać wszechstronny, harmonijny rozwój osobowości wychowanka. Ruch jako środek wychowawczy pobudza dynamikę rozwojową, kształtuje osobowość. Poprzez rozszerzanie form i czynności ruchowych oraz nabieranie wprawy, wychowanek lepiej adoptuje się do życia, zdobywa więcej wiary we swoje możliwości, pokonuje obawy i wewnętrzne opory, cieszy się osiągnięciami.

W kontaktach z rówieśnikami uczy się oceniać własne siły, przystosowywać do życia społecznego. Wyżycie się ruchowe przynosi emocje i radość. Rola sportu i rekreacji jako czynnika wychowawczego jest duża, zważywszy, że tryb życia dzieci i młodzieży jest zły, a poziom świadomości niewystarczający. Na styl życia składają się zachowania: prozdrowotne ( aktywność ruchowa, prawidłowe żywienie, właściwe proporcje czasu pracy i wypoczynki, higiena osobista i otoczenia, warunki bezpieczeństwa) i antyzdrowotne ( nieregularny tryb życia, uzależnienia).

W procesie resocjalizacji są stosowane metody resocjalizacyjne, które ze względu na środki jakimi dysponuje wychowawca można podzielić na osobiste walory ( własne lub innych; są to zdolności, talenty, cechy osobowości ) sytuacje społeczne (oznacza relacje między jednostką a innymi ludźmi) grupy formalne i nieformalne (rozumiane jako zbiory osób posiadające cel, normy i strukturę) , elementy kultury ( wzory zachowań i wytwory przyswajane przez ludzi w toku ich rozwoju społecznego).

Z Pozdrowieniem :

Niech się Koło kręci …